به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، در دانش سياسي بويژه حوزه اسلامي آن مطالعات متعددي از سوي پژوهشگران و شرق شناسان صورت گرفته و نتايج آن به عنوان دستاورد هايي خدشه ناپذير مورد قبول بسياري از محققان قرار گرفته اند. اما امروزه ورود مباحث روش شناختي به حوزه هاي گوناگون دانش، زمينه باز بيني و اعتبار سنجي نتايج پژوهشهاي پيشين را مهيا كرده است.
مؤلف كتاب، منابع و آثار سياسي اسلامي را با بررسي حدود هفتاد پژوهش چاپ شده در زمينه سياست در اسلام ملاحظه كرده و به اين نتيجه رسيده است كه بر خلاف انتظار رعايت نكردن اصول و روشهاي علمي در تحقيقات دانشگاهي رواج فراوان دارد و اين امر صحت نتايج به دست آمده را مورد ترديد قرار مي دهد.
در بخش نخست كتاب حاضر مؤلف با نقد روش شناختي پژوهشهاي منتشر شده در زمينه سياست در اسلام، عدم رعايت اصول و روشهاي علمي در بسياري از تحقيقات را بر ملا ساخته و صحت نتايج به دست آمده را مورد ترديد قرار مي دهد.
در بخش دوم منابع و آثار سياسي اسلامي از ميان انبوهي از نسخه هاي خطي يا مقالات و آثار منتشر شده همراه با ارائه چكيده اي از اثر و اطلاعاتي از نويسنده آن ارائه شده اند.
نظر شما